Түркияның әнұраны және қазақша аудармасы
|
İstiklal Marşı
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak; Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak; O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal! Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celal? Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal… Hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım. Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım! Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım. Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar, Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var. Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar, ‘Medeniyet!’ dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın. Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın. Doğacaktır sana va’dettigi günler hakk’ın… Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri ‘toprak!’ diyerek geçme, tanı: Düşün altında binlerce kefensiz yatanı. Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı: Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda? Şuheda fışkıracak toprağı sıksan, şuheda! Canı, cananı, bütün varımı alsın da hüda, Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden, ilahi, şudur ancak emeli: Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli. Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli, Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.
O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım, Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım, Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden na’şım; O zaman yükselerek arsa değer belki başım.
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal! Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal. Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal: Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet; Hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklal! (Mehmet Akif Ersoy) |
Тәуелсіздік гимні
Қорықпа, сөнбейді таң шапағына боялған қызыл байрақ. Ол құламайды, құламай түрікте ең соңғы шаңырақ Ол менің елімнің жұлдызы, жарқырап жанған көгімнен Ол менің ұлтымдікі тек менікі болып қалмақ.
Садағаң кетейін ей, ерке айшық мәңгі ашық болсын қабағың Бұл неғылған қатулық қаһарман халқыма жарқырап күліп қара бір Зая кетер әйтпесе сен үшін төгілген қанымыз Қақысы, Қаққа бас иген ұлтымның тәуелсіздік.
Мен ежелден еркін өстім, еркін боп мәңгі қаламын Қай нақұрыс кісендеп ұстамақ болса, таң қаламын Буырқанған өзенмін, бөгеуді бұзып өтетін, Туласам егер тауды да талқандап жаншып ағамын
Темір сауыттылар кеулеген анау күн батыс аспанын, Қасиетті менің жеріме баса алмас олай қастарым. Қорықпа, жаулай алмайды қаһарман түрік ұлтымды Қанша азулы болса да қағамыз тісін басқаның.
Бауырым, киелі топыраққа ашкөз қорқауларды жолатпа Арам тобырға, ар иман толы еліңді тонатпа Хақ тағала уәде еткен сағанда туады ерлік күн Бүгін бе, ертең бе елім деп ертемен қорықпай қон атқа.
Топырақ таразы табаның астында арыңды салмақтар Жатыр оның қойнында кебінсіз мың сан аруақтар Ей, шәйіт ұрпағы күңірентпе көрде жатқан ата-бабаңды Отаның үшін опат бол есіміңді елің ардақтар.
Естісе егер, ел үшін мерт болған жүректің әмірін Қара жер қойнынан шәйттер шығады жарық қабырын Жанымды, сүйген жарымды алсаң-ал саған ризамын Тек мына пәни жалғанда отансыз қалдырма тәңірім.
Шыбыным шырқырап, сұраймын сенен сілкілеп сананы Баспасын ешқашан киелі жерімді арсыздар табаны Таң алдында тәңірге сыйынып, айтылған осынау азандар Көгілдір аспан төрінде жаңғырып боп мәңгі қалады.
Есімім тасқа жазылар кірген соң суық көріме Қанды жасым сорғалап төгілер туған жеріме Өлі денемнен тірі рухым кетеді мүлде бөлініп Сонан соң барып жайғасар ғарыштың ұлы төріне.
Желбіре, таң серісі қасиетті айшық даңқтан жаралған Болсын тек сен үшін төгілген қанымыз біздің адал қан, Саған да түрік нәсіліме жоқ, енді мәңгі өлу Қақысы сенсің бостандық туы дербестік Қақысы, Қаққа бас иген ұлтымның тәуелсіздік. (Түрік тілінен аударған: Әбдіуақап Қара – Мұқаш Қожақметұлы) |
